تکرار یک تنهایی

خیلی احادیث و شعر داریم راجع به زندگی در حال و کسی که درگیر گذشته‌ها و آینده‌ها باشه خب به هیچکدومش نمیرسه. در صورتی به آینده میرسه که تو حال باشه. منم دوست دارم بیشتر تو حال باشم. بماند که به یه کوالا تبدیل شدم که ساعتها میخوابه و تو خوابهاش مکاشفه داره
راستیتش (احساس میکنم دارم خیلی لاتی صحبت میکنم). خب خب واقعیت اینکه در حال حاضر من بر سر یه چندراهی هستم. هرکدوم از این راههایی که جلوی منو میتونه کلی زندگی منو دگرگون کنه و هرکدوم با اون یکی زمین تا آسمون فرق میکنه. بخاطر همین دقیق نمی‌تونم بگم چیکاره ام، و مختصات دقیقم کدومه. نمیخوام راجع به راهها صحبت کنم که حتما تعجب میکنید که عه یعنی یه همچین کسی همچین انتخابایی داره و...
ولی خب اگر قالب کلیش رو بخوام بگم اینه:
تو بیست سال آینده من یا یه شغل رسمی‌دارم و یا در رشته تحصیلی‌ام همچنان دارم تحصیل میکنم، ولی اگر اون شغل رسمی‌رو داشته باشم به هیچ وجه مطالعه جدیم رو کنار نمیذارم که البته اون رشته تحصیلی هم راجع به همین مطالعاته. در واقع بیشتر زندگیم مربوط به منو خداعه و دلم میخواد بیشتر با اون باشم و خب گفتن نداره که ۲۰ سال دیگه چی میشه. بیشتر زندگیم میخام شخصی باشه خودم و خدا. واقعا حتی گفتنش هم سخته نمیدنم چطوری منظورمو برسونم ولی خب تو این دنیا اتفاق خاصی برای من نمیفته که بگم من بیست سال دیگه چه تغییراتی برای من اتفاق میفته. تغییرات درونیه. ولی خب چه تو اون شغل چه تو اون رشته تحصیلی میخوام به قلۀ اون تخصص برسم. و مهمتر از اون همچنان با خدا و لحظه به لحظه بیشتر با اون باشم.
دلم میخواد یه رفیقی پیدا کنم که به جای توجه به دنیا توجهم رو به اون تمرکز کنم. کسی که مثل من خدارو بخواد. یعنی حتی توجه به اون تورو یاد خدا بندازه. یه عشق حقیقی. یه آدم ساده زیست. کسی که به دنبال مال دنیا نیست. کاملا مهربان و عاقل و تمام ویژگی‌های مثبت یه شریک زندگی رو داشته باشه. شاید بگید همچین کسی پیدا نمیشه. ولی من تلاش خودمو در راستای پیدا شدنش میکنم. پیدا شد که هیچ نشدم نشد.
شاید خدا بخواد کسی این وسط نباشه که مزاحمت ایجاد کنه. ولی دوست دارم مثل همون ویژگی‌های که گفتم مراحمت ایجاد کنه و دوتایی به سمت هدفمون بریم. خیلی فیلمه نه!؟ ولی خب آرزو بر تازه‌جوانان عیب نیست. و اینکه دوست دارم پدرهم بشم. پدری که عاشقانه به رفیق و بچه‌هاش عشق میورزه و موهاشونو میبافه...
دیگه زیاد خواستۀ دیگه‌‌‌ای ندارم تو دنیا...